شاید دانش آموزهایم شلوغ باشند ،
گاهی از شدت بازیگوشی امانم را ببرند
آن چنان که من می خواهم اصلا درس نخوانند ،
آن چنان اذیتم کنند که تا پایان روز حال خوشی نداشته باشم شاید حقوقم نسبت به خیلی از مشاغل کمتر باشد،
شاید کسانی در جامعه نسبت به من و شغلم کم مهری کنند
و هزار شاید دیگر.....
اما هرگز لذت معلمیم را با دنیا عوض نمی کنم.
لذت استقبال یک دانش آموز برای آموختن از میان چندین نفر،
لذت معرفت بچه های پاک و معصوم،
لذت سلام های از فاصله چند متری در خیابان،
و حال و احوال پرسی دوستانه و خالصانه شان.
من
لذت معلمی را با دنیا دنیا رفاه عوض نخواهم کرد.
دوستتان دارم فرشتگان کوچک من
صائمی موید
