شعر آموزشی اعداد زوج و فرد

زوج

ماعددهای زوجیم                     پایین نیستیم تو اوجیم

صفر اولین ماهاست                   که نمره ی تنبل هاست

دو ، عدد بعدیه                           واسه خودش مردیه

قد بلند و رشید                          خیلی وقتها مفید

کنار صفر تا میاد                       لبخند رو لب ها میاد

عدد بعدی چهاره                       که خیلی حرف ها داره

چهار ، فصل های ساله                شکل های زیبا داره

 تابستون و بهاره                       زمستون وپاییزه 

شش یکی دیگه ی ماست              از خانواده ی ماست

خوب بچه های خوبم                  عزیزهای محبوبم

خوب عددها رو دیدین              به خواستتون رسیدین

ما اعداد زوج هستیم          تک نیستیم ما جفت هستیم

دوستهای بعدی ما             می خواین بشن زود پیدا  دو تا کنین اضافه                      به هر کدام از ماها

********************************************************

فـــــــــــرد

ما عددهای فردیم                     تو عددها می گردیم

شروع ما از یکه                      تو عددها تکه

سه عدد بعدیه                         که عدد فردیه

یه دوست دیگه داریم              که خیلی دوستش داریم

اون پنج ماست بچه ها              مهربون های زیبا

پنج مثل پنج تا انگشت          جمعش کنی میشن مشت

عدد بعدی هفته                        تعداد روزهای هفته

تو هفته هفت تا روزه                 یه روزش هم امروزه

حالا به نه رسیدیم                     اعداد فرد و دیدیم

اگه خواستین بچه ها                  ای نوگل های زیبا

پیدا کنین خیلی زود                   دوستای دیگه ی ما

دو تا اضافه کنین                      به هر کدوم از ماها

فعاایت ریاضی و علوم در دی ماه

فعالیت هایی از قبیل خاطره اولین نماز 

حل مساله به روش حدس و آزمایش

آموزش انواع دانه ها در میوه ها 

برنامه صبحانه سلامت در این پست گنجانده شده است .

دریافت
مدت زمان: 1 دقیقه 3 ثانیه 

پسرای گلم خداحافظ

چه خوب و زیباست ورق زدن خاطرات گذشته ، انگار همین دیروز بود ، زنگ مهر را نواختیم و مدرسه ایساختیم ، با سقفی از خورشید ، آجرهایش ستاره ، مالامال از اندیشه های بلند، لبریز از شور و شعــور ، پر از سـرود عطوفـت

و آنگاه اول روز حضور شادمان در کلاس ، ورود خانم معلم ، برپا و برجا ،بفرماها و .... 

آمدیم و رفتیم ، آمدیم و خواندیم، آمدیم و آموختیم ، آمدیم و شنیدیم ، آمدیم و دیدیم ، آمدیم و فهمیدیم و آمدیم و ماندیم ، نه خودمان که دلمان ، در کلاسی که بوی خدا می داد

آموختیم که ) تشکر (کنیم  از خدا ، پدر ، مادر، معلمین و هر کسی که دلسوز ما بود .

رقابت ها و رفاقت ها، صحبت ها و مراسم جای خود را داشت . تا چشم گشودیم آن آغاز به پایان آمده بود و ما به ایستگاه تابستان رسیدیم، که می ایستیم نه برای همیشه، که برای آغاز حرکتی با شکوه تر، گرد خستگیراه ستانیم، روح و جسممان را به آرامش رسانیم و دوباره از آغاز .....

می دانم وقتی مهر سال بعد تو را می بینم با خود خواهم گفت : ماشاء ا... چقدر بزرگ شده ای ! 

اما نه به سال نه به جسم ، که به عقل و شعور ، نه به قد و قامت که به احساس و فهم

 می دانم قطره ای، دریا خواهی شد.  جویباری ، رود خروشان خواهی گردید و آن قدر وسعت خواهی یافت که تبلور اندیشه های بزرگ شوید

 می دانم بزرگ خواهی شد ، ، می دانم که تو ایمان داری و می دانی و آن گاه با تو حرف خواهم زد و حرف خواهم شنید، از زندگی و رسم خوشایند آن.

پسرانم بدونید که دوستتان دارم تا به همیشه 

خرداد ۹۷

شعر زندگی معلم

زندگی را شاید

غنچه تفسیر کند وقت شکفتن به درخت  .

زندگی را شاید

ماه تعبیر کند در دل شبهای سیاه .

زندگی را شاید

مرگ معنا بخشد در جهانی دیگر .

زندگی از نظر من اما :

رفتن و آمدن از مدرسه است ،

پیشه ام کاشتن معرفت است ؛

هدیه آب به باغ دانش ،

بردن کودک معصوم به راه فردا .

کودکان چشم امیدی به نگاهم دارند

تا بیاموزند علم ، رمز و راز دنیا

تا که بنمایم صرف ، فعل راه فردا.

کودکان معنی آب و هدف زندگی اند

کودکان راز گل و سادگی اند

زندگی را هر روز ،

می کنم تفسیر بر تخته سیاه  .

زندگی را هر روز،

می کنم هدیه به امواج نگاه

زندگی یافتن مجهولات است

زندگی تکیه شاگردان بر شانه ماست.

تا که فرصت دارم

چون درختان در باد

صبر را پیشه خود خواهم ساخت

گرچه طوفان حوادث ببرد برگ مرا .

ریشه را سخت نمایم در خاک

تا که در فصل بهار بار دیگر

بشوم سبز و بمانم در باغ.

نامه های پر مهر شاگردانم

من معلم هستم 

حرفه ام هست رسالات نبی

شغل من پرورش گل باشد       گل و ریحان ُغنچه های کوچک

مریم و نرگس و شب بو           یاس و شبنم ُُرزخوشبو

همه شاگردانم گل هستند      نوگلانم همه سوگل هستند

من معلم هستم....و   به خود می بالم

چون که روشنگر راهی باشم....که بود راهنمای گلها

چون که شمعم به رهی طولانی.....از برای آنها

من به خود می بالم و بود زمزمه ام در همه حال:

تا کنون چند نفر را بده ام راهنما؟

یا که اصلاُ هنرم چیست؟چه توانم کردن تا که بهتر باشم ؟

یا چه باید بکنم در ره علم و هنر؟

یا که من در ره انجام هدف ُاز برای باغبانی کردن :

با چه تدبیر توانم گل رز را بهتر از قبل شکوفا کردن ؟

با چه ترفند و هنر می توانم به شفایق ذوق و انگیزه دهم؟

من به یاس و نرگس چه بگویم که توانمند شوند در هنرمندی و علم آموزی؟

راز خوشبختی را با کدامین واژه به همه گلهایم خوب تفهیم کنم ؟

من دعایم این است بر سر سجاده :

مهربانا:ما را از برای باغی که امانت باشد نزدمان هر ساله

رهنما باش خودت      بینشی ده سرشار

دانشی ده بسیار      هنری افزون تر

صبر ایوب نبی          تو به ما هدیه نما

قلبمان کن پرنور      سینه هامان پرشور

دیده ای بینا ده       تو به ما ای دادار

تا که در حفظ امانت هامان

شاد و پیروز شویم

در ره پرورش گلهامان

باغبانی باشیم     پرتلاش و پرشور       سخت کوش و مسرور      با صفا و پر شور

ای خدا گلهامان      همه محتاج تواند       همه را با لطفت    در پناه مهرت    سبز و پیروز بدار

عکس یادگاری عید

با سلام و عرض تبریک مجدد سال نو خدمت همه عزیزان

سال تحصیلی پس از مدتی استراحت و فراغت از درس و تکالیف برای بچه ها به صورت جدی از امروز آغاز شد .

امیدوارم در این مدت زمان کوتاهی که در کلاس دوم سپری میکنن تا به پایان برسونند نهایت بهره رو از کلاس و آموزشها ببرند و تنبلی و شیطنت رو کنار بزارند .😉

بینهایت دوستتون دارم و آرزوهای والا برایتان دارم نهال های کوچک کلاس من 😘😍

نوروز در کلاس ما

پسرای من با یادگیری درس نوروز به پیشواز عید  رفتند . 

مفاهیم اجزای هفت سین : 

سبزه نشان رویش و سبزی است
سمنو به سبب داشتن گندم نشان برکت است 
سنجد نشانی از عشق و دلداگی است
سیب میوه ای به نشان سلامت عشق و زایش است
سکه های تازه ضرب شده نمادی از ثروت است
 سیر نیز به نشانه دفع بیماری است
سرکه هم عنوان برکت است
تخم مرغ رنگ کرده به نیت برکت و روزی که معمولا به تعداد اعضای خانواده تهیه می شود و در برخی مناطق به معنایی نشان نژاد است و ازدیاد نسل. 
ماهی نماد برج حوت یا اسفند می باشد و نشان برکت و زایش و در برخی مناطق به نشانه زندگی و پایداریست 
شیرینی به معنای شیرین کام بودن در تمام روزهای سال است
میوه، آجیل و یک تکه نان یا مقداری برنج هم نشان از پر برکت بودن سفره دارد.
گل به نیت باروری و شادابی بر سر سفره هفت سین گذاشته می شود
آینه، برای رفع کدورت و یکرنگی
شمع روشن به نیت روشنایی و طول عمر اعضای خانواده که به همین دلیل اعتقاد بر این بوده که شمع هفت سین را نباید خاموش کرد و در صورت لزوم این کار باید با برگ سبز یا نقل و نبات انجام شود.
اسپند هم گیاهی مقدس محسوب شده و نمادی از بوی خوش است

و سرانجام آب در سفره هفت سین پاکی و پاکیزگی است و همچنین نشان آبادانی و همینطور صافی، پاکی و گشایش در کارها می باشد

لذت معلمی

شاید دانش آموزهایم شلوغ باشند ،

گاهی از شدت بازیگوشی امانم را ببرند

آن چنان که من می خواهم اصلا درس نخوانند ،

آن چنان اذیتم کنند که تا پایان روز حال خوشی نداشته باشم شاید حقوقم نسبت به خیلی از مشاغل کمتر باشد،

شاید کسانی در جامعه نسبت به من و شغلم کم مهری کنند 

و هزار شاید دیگر.....  

 اما هرگز لذت معلمیم را با دنیا عوض نمی کنم.

 لذت استقبال یک دانش آموز برای آموختن از میان چندین نفر،

 لذت معرفت بچه های پاک و معصوم،

لذت سلام های  از فاصله چند متری در خیابان،

و حال و احوال پرسی دوستانه و خالصانه شان.

 من

لذت معلمی را با دنیا دنیا رفاه عوض نخواهم کرد.

دوستتان دارم فرشتگان کوچک من

آموزش محور و دیکته خلاق امروز ما

خداحافظی با نازنین های سال 95-96

سخنی با والدین 

یک درخت میتواند شروع یک جنگل باشد؛

یک لبخند میتواند آغازگر یک دوستی باشد؛

یک دست میتواند یاریگر یک انسان باشد؛

یک واژه میتواند بیانگر هدف باشد؛

... یک شمع میتواند پایان تاریکی باشد؛

یک خنده میتواند فاتح دلتنگی باشد؛

امید میتواند رافع روحتان باشد؛

یک نوازش میتواند راوی مهرتان باشد؛

یک زندگی میتواند خالق تفاوت باشد؛

امروز آن "یک" باشید...

سلام : خیلی به دنبال یک متن زیبا و درخورشما اولیای محترم گشتم و احساس کردم متن بالا برایتان شایسته ترین و کامل ترین چیزی است که من در ذهن میپرورانم

بابت تمامی همکاری ها " همراهی ها وتلاشی که در این مدت همزمان با من داشتید سپاسگزارم

با آرزوی بهترین ها برای فرزندانتان که حال تکه ایی از وجود من هم هستند و با گذر زمان مهر و علاقه من حتی ذره ایی نسبت به وجودشان کم نمی شود .

فرزندم مرا دوست بدار و حلالم کن 

بدرود .

. همه کار معلم کار عشق است

ممتاز و نمونه شدن برای یکسال است،

                        و ماندگار شدن برای یک عمر؛

سلام بر معلمی که هر سال نمونه است و یک عمر ماندگار ...

معلم  روزت مبارک که جهانی از نورت مبارک گشته است.

نمونه ایی از نامه های پایان کتاب فارسی پسرای من

شروع سال تحصیلی

با عرض سلام و خسته نباشید به همه عزیزان جاان 

چه همکار چه اولیا چه دانش آموز 

همگی واقعا خسته نباشید چون شروع سال تحصیلی پر از دغدغه و استرس و نا هماهنگیست و چه خوب است که به یکدیگر فشار مضاعف وارد نکنیم ، این فشار میتونه هم از جانب مدرسه یا معلم باشه یا از طرف والدین گرامی 

توصیه بنده اینه که این یک ماه اول رو صبوری کنید تا با روش کار معلم آشنا بشید بچه ها از خواب تابستونی بیدار بشن و به قول معروف همگی رو غلطک بیوفتیم

سخت گیری های مداوم و تذکرات و دخالت ها کارایی آموزگار را کم میکند و اولین ضربه را خود دانش آموز میخورد و معلم دچار آشفتگی میشود 

لطفا در مورد جای نشستن در مورد نحوه تکالیف و اختیارات معلم اجازه دهید که معلم تصمیم گیرنده باشد چون معلم باید به نحوی برخورد کند که یک کلاس چندین نفری را هدایت کند ولی والدین محترم از دید دانش آموز خودشان و شخصی مسائل را مینگرند 

دانش آموزان عزیز و جاان  من هستن مادر دومشان در زمان مدرسه هستم  و هر کاری که میکنم در جهت آموزش و پرورش درست عزیزان است و درخواست دارم که بنده را به عنوان شخصی غریبه نپندارید .. 

حرف و گفته ها زیاد است و باعث خستگی شما عزیزان میشود 

شمارا به دیدن چند عکس دعوت میکنم 

خداحافظی 29 اردییهشت

امروز روز آخر بود و همه چی

خوب بود تا یکدفعه غم عالم نشست به دلم ، تا به گلهای

کلاسم گفتم: بچه ها روز آخره حلالم کنید،ببخشید که سرتون

داد زدمو جیغ بنفش کشیدم من فقط بخاطر خودتون سختگیری

می کردم تا بیشتر و بهتر درسا رو یاد بگیرید که بغضم گرفت....

.چقدر زود گذشت؛انگار همین دیروز بود که اول مهر

و شروعه سال تحصیلی بود و رفتم سر کلاس و کلّی قانون و

مقرّرات برای کلاس وضع کردم و مثله سرباز خونه برای توی

کلاس من موندنشون یه عالمه شرط و شروط گذاشتم.رفت و

گذشت. روزهایی که از دستشون گریه کردم و غصّه خوردم و

روزهایی که بهترین لحظات زندگیمو کنارشون گذروندمو خندیدمو

خندوندم. یادش بخیر.امروزبوسیدمشونو ازشون حلالیّت طلبیدم 

وحس تک تک شون رو میفهمیدم .یکی میگفت:دوست دارم.

یکیشون گفت:دلم براتون تنگ میشه و چند تا از بچّه هایی که

برای درس خوندنشون به خدا رسیدم در گوشم گفتند:خانوم

ببخشید اذیّتتون کردیمو درس نخوندیمو شما رو حرص دادیم. 

چه عکسهایی ازشون گرفتم و به یادگار موند برام 

نامه خدا حافظی منو که خیلی ها شون گفتن،  میبریم  خونه و تو خلوت میخونیم ،

 راستی که بچه ها با همه بازیگوشیشون و بچگی شون

چقدر گاهی پخته و مردونه برخورد میکنند. 

سخن رو کوتاه کنم که اگر بخوام بنویسم بسیار طولانی میشه و از حوصله همه خارج میشه . 

با بهترین آرزوها شما رو به خدا می سپارم  و میخوام بدونید که همه تونو دوست داشتم و دارم...

خاطرات یک اردوی عالی

پسرای من عاشقانه دوستون دارم  و آرزو دارم همیشه گل لبخند و رضایتمندی رو غنچه لباتون باشه

نگاهی به جشن نوروز مدرسه شکوه

همکاران پر تلاشم در دبستان شکوه

جشن نوروز با مسابقه سبزه خلاق و رنگ امیزی تخم مرغ

حرف دل

امروز طبق معمول هر روز با دانش آموزان سال گذشتم روبرو شدم تو مدرسه و خییییلی دلگیر شدم که حتی یه سلام هم دیگه نمیگن و حالی از من نمیپرسن , یادمه اولای سال زنگ تفریح میخورد میومدن حتما یه سر پیشم بعد میرفتن حیاط اما حالا.........

دلگیرم  از فراموش کاری ما آدما ، کوچیک و بزرگم نداریم ، کلا زود فراموش می کنیم 

یادم افتاد پارسال با چه غم و غصه ایی پایان سال، ساعت آخر رفتن خونه و چقدددر گریه کردن ، یادمه چقدر خواهش و ناله کردن و با اون سن و سالشون مثلا نامه نوشتن به مدیریت که من معلم سال بعدشون باشم 

، نمیدونم... شاید من از یه بچه نه ساله بیش از حد انتظار دارم ، شاید خود من بهشون خوب یاد ندادم که چجوری باید خاطرات رو به یاد سپرد و ارزشش رو همیشه حفظ کرد.

 

آدم ها از ادم ها زود سیر میشن          آدم ها از عشق هم دلگیر میشن 

آدم ها رو عشقشون پا می زارند                آدم ها آدمو تنها می زارند

داستانی بسیار زیبا

برخی والدین امروزی، خود نیاز به تربیت دارند

در منزل دوستی که پسرش دانش‌آموز ابتدایی و داشت تکالیف درسی‌اش را انجام میداد بودم

زنگ منزل را زدند و پدر بزرگ خانواده از راه رسید. 

پدربزرگ با لبخند، یک جعبه مداد رنگی به نوه اش داد و گفت: این هم جایزۀ نمرۀ بیست نقاشی‌ات.

پسر ده ساله، جعبۀ مداد رنگی را گرفت و تشکر کرد 

و چند لحظه بعد گفت: 

بابا بزرگ

باز هم که از این جنس‌های ارزون قیمت خریدی 

الان مداد رنگی‌های خارجی هست که ده برابر این کیفیت داره.

مادر بچه گفت: 

می‌بینید آقاجون؟ 

بچه‌های این دوره و زمونه خیلی باهوش هستند. 

اصلا نمی‌شه گولشون‌زد و سرشون کلاه گذاشت.

پدربزرگ چیزی نگفت. 

برایشان توضیح دادم که این رفتار پسر بچه نشانۀ هوشمندی نیست، 

همان طور که هدیۀ پدربزرگ برای گول زدن نوه‌اش نیست.

و این داستان را برایشان تعریف کردم 

آن زمان که من دانش‌آموز ابتدایی بودم،  

خانم بزرگ گاهی به دیدن‌مان می‌آمد و به بچه‌های فامیل هدیه می‌داد، 

بیشتر وقت‌ها هدیه‌اش تکه‌های کوچک قند بود.

بار اول که به من تکه قندی داد

 یواشکی به پدرم گفتم: این تکه قند کوچک که هدیه نیست

پدرم اخم کرد و گفت: خانم بزرگ شما را دوست دارد 

هر چه برایتان بیاورد هدیه است، 

وقتی خانم بزرگ رفت، 

پدر برایم توضیح داد که در روزگار کودکی او، قند خیلی کمیاب و گران بوده و بچه‌ها آرزو می‌کردند که بتوانند یک تکه کوچک قند داشته باشند.

 خانم بزرگ هنوز هم خیال می‌کند که قند، چیز خیلی مهمی است.

بعد گفت: ببین پسرم

قنددان خانه پر از قند است،

 اما این تکه قند که مادرجان

داده با آنها فرق دارد، 

چون نشانۀ مهربانی و علاقۀ او به شماست. 

این تکه قند معنا دارد ، 

آن قندهای توی قنددان فقط شیرین هستند 

اما مهربان نیستند.

وقتی کسی به ما هدیه می‌دهد، 

منظورش این نیست که ما نمی‌توانیم، مانند آن هدیه را بخریم، 

منظورش کمک کردن به ما هم نیست. 

او می‌خواهد علاقه‌اش را به ما نشان بدهد 

می‌خواهد بگوید که ما را دوست دارد 

و این، خیلی با ارزش است.

 این چیزی است که در هیچ بازاری نیست 

و در هیچ مغازه‌ای آن را نمی‌فروشند.

چهل سال از آن دوران گذشته است و من هر وقت به یاد خانم بزرگ و تکه قندهای مهربانش می‌افتم، 

دهانم شیرین می‌شود، 

کامم شیرین می‌شود، 

جانم شیرین می‌شود.....

ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ "ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ "ﺷﻮﻧﺪ؛

ﭘﻮﻟﺪﺍﺭﯼ ﯾﮏ ﻣﻬﺎﺭﺗﻪ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻓﻀﯿﻠﺖ

ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭﺱ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪ " ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ " ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ؛ ﺑﺎﺳﻮﺍﺩﯼ ﯾﮏ ﻣﻬﺎﺭﺗﻪ ﺍﻣﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻓﻀﯿﻠﺖ

ﻫﻤﻪ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ؛

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻋﺎﺩﺗﻪ ﺍﻣﺎ ﺯﯾﺒﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﻓﻀﯿﻠﺖ...

متنی زیبا

کلاس دوم دبستان شیفت بعد از ظهر بودم. باران تندی می بارید. یک چتر هفت رنگ دسته صورتی سوت دار آن روز صبح خریده بودم. وقتی به مدرسه رفتم، دلم می خواست با همان چتر زیبایم زیر باران بازی کنم؛ اما زنگ خورد. هر عقل سالمی تشخیص می داد که کلاس درس واجب تر از بازی زیر باران است. یادم نیست آن روز چه درسی آموزگارم به من آموخت؛ اما دلم هنوز زیر همان باران توی حیاط مدرسه جا مانده. بعد از آن روز شاید هزار بار دیگر باران باریده باشد و من صد بار دیگر چتر نو خریده باشم؛ اما آن حال خوب هشت سالگی هرگز تکرار نخواهد شد.

این اولین بدهکاری من به دلم بود که در خاطرم مانده. بعد از آن هر روز به اندازه ی تک تک ساعت های عمرم به دلم بدهکار ماندم.  از ترس آنکه مبادا آنچه دلم می خواهد، پشیمانی به بار آورد، خیلی وقت ها سکوت اختیار کردم. اما حالا بعضی شب ها فکر می کنم اگر قرار بر این شود که من آمدن صبح فردا را نبینم ، چقدر پشیمانم از انجام ندادن کارهایی که حماقت نامیدمشان. حالا می دانم هر حال خوبی سن مخصوص به خودش را دارد ...

پست ثابت

بودن در کنار فرشته های کوچکی که سرشار از عاطفه و مهربانی هستند و لبخندشان خستگی را از روح و جسم

انسان به در می کند نعمتی بس بزرگ است که خداوند نصیب من و همکارانم نمود. هنگامی که

 در کلاس درس و حیاط مدرسه در ساختن محیطی هرچه آرام تر، دل انگیزتر،شادتر

 برای پرورش خلاقیتشان گام برمی دارم و باز هم خدای مهربان را شاکرم 

که در این راه همکارانی فعال ، صبور، باتجربه، خلاق وجوان

 و پدرو مادرانی فهیم و دلسوز را همراهم نمودبه امید

 ساختن فردایی نو برای فرزندان عزیزمان

توکل بر خدا